Przejdź do zawartości

Bernardyn Realino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Bernardyn Realino
Bernardino Realino
prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1530
Carpi, Włochy

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1616
Lecce, Włochy

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1895
przez Leona XIII

Kanonizacja

1947
przez Piusa XII

Wspomnienie

2 lipca

Patron

Lecce, Carpi

Szczególne miejsca kultu

Lecce

Bernardyn Realino, Bernardino Realino (it.) (ur. 1 grudnia 1530 r. w Carpi we Włoszech – zm. 2 lipca 1616 r. w Lecce we Włoszech) – włoski jezuita, święty Kościoła katolickiego.

Bernardyn Realino urodził się w Carpi. Ukończył studia prawnicze w Bolonii. Pełnił urząd podesty w Felizzano oraz Monferrato[1]. Po doświadczeniu widzenia Matki Bożej z Dzieciątkiem porzucł karierę polityczną i wstąpił do zakonu jezuitów w 1564 r.[2] W 1567 r.[1] przyjął święcenia kapłańskie. Po 7 latach w Lecce założył kolegium, którym zajmował się do końca życia.

Został beatyfikowany w 1895 przez Leona XIII[2], kanonizowany przez Piusa XII w 1947 r[1].

Relikwie św. Bernardyna Realino w kościele w Lecce

Jest patronem Lecce oraz Carpi[1].

Dzień wspomnienia: 2 lipca[1].

Jego relikwie są przechowywane w Lecce w kościele jezuitów.[2]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Źródła internetowe:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Święci na każdy dzień. T. V: Lipiec. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 14. ISBN 978-83-7558-294-0.
  2. a b c Internetowa liturgia godzin